Podsumowanie: piękno, kanon, proporcje


W module o pięknie, proporcjach i kanonach postaci omawiane były następujące zagadnienia:
proporcje to zależność między elementami a całością dzieła określana liczbowo, współgranie poszczególnych części, aby tworzyły harmonijną całość.
proporcje mają zastosowanie we wszystkich dziedzinach sztuki, a ich znajomość i umiejętność stosowania jest szczególnie ważna w nauce rysowania
kanon w sztuce to reguła, według której powstają dzieła. Jest charakterystyczny dla danego okresu, miejsca i dziedziny sztuki,
kanony mogą być opracowywane przez różnych twórców, jak np.: kanon przedstawiania postaci w rzeźbie starożytnej Grecji Polikleta czy Lizypa,
kontrapost to taki sposób ustawienia postaci stojącej, która ma jedna nogę ugiętą w kolanie, a ciężar ciała przeniesiony jest na nogę drugą, wyprostowaną w kolanie
złoty podział określany jest jako boska proporcja. To zasada opracowana już w starożytności. Jest podstawą kompozycji idealnej, dzięki której możliwe jest osiągnięcie piękna doskonałego;
złoty podział - opiera się na podziale odcinka na dwie części w taki sposób, by stosunek długości dłuższej części do krótszej był równy stosunkowi całego odcinka do dłuższej jego części;
złoty podział jest obecny w naturze i sztuce. Proporcje ludzkiego ciała opierają się na złotym podziale (np.: wzrost człowieka przez odległość od stóp do pępka);
piękno doskonałe jest oparte na współgraniu wszystkich elementów ze sobą, określa je liczba Ø (fi),
modulor to schemat opracowany przez Le Corbusier'a [czytaj: le korbuzje] na podstawie złotego podziału, oparty na postaci stojącego człowieka z podniesiona ręką. Jest wykorzystywany w architekturze,
moduł - jednostka miary, na przykład wielkość głowy, która służy do ustalania proporcji na przykład postaci lub budowli;
skala: jej zastosowanie może powodować, że wybrany element dzieła może zostać wyeksponowany,
upcycling [czytaj: apsajklin] to przetwarzanie zużytych, niepotrzebnych rzeczy w produkty o wyższej jakości,
recycling [czytaj: risajklin] to odzyskiwanie surowców i tworzenie nowych produktów o niższej jakości;
zasada 3R - odnosi się do recyclingu (z ang.: reduce, reuse, recycle) i oznacza: ogranicz, wykorzystaj ponownie, odzyskaj;
karykatura to taki rodzaj dzieła plastycznego, w którym twórca zmienia proporcje, powiększa kontrasty np.: rozmiarów;
obraz anamorficzny powstaje w wyniku zniekształcenia proporcji obiektu w taki sposób, aby poprawny jego odczyt był możliwy wyłącznie przez spojrzenie z określonej perspektywy, np.: obraz Hansa Holbeina lub graffiti 3D;
Narysuj postać stosując kanon egipski. Opisz swój rysunek, odnosząc się do podziałów i układu poszczególnych części ciała.
Słownik
świadoma lub nieświadoma (jak np. w sztuce dziecięcej, albo ludów prymitywnych) zmiana kształtu postaci lub przedmiotów w stosunku do ich pierwowzorów istniejących w rzeczywistości, dokonana zgodnie z założeniami danego kierunku artystycznego (np. kubizmu)
w estetyce: pogląd, według którego warunkiem piękna dzieła jest idealizacja, gloryfikacja rzeczywistości
reguła, wzorzec, zasada kompozycyjna służąca artystom do stworzenia kompozycji dzieła. Kanon łączył się z nauką o proporcjach i poszukiwaniem ideału estetycznego opartego na przeświadczeniu, że piękno zależy od matematycznego stosunku części do całości. W sztuce greckiej kanon stworzył Poliklet, a w rzymskiej Witruwiusz. Poliklet opisał proces tworzenia proporcjonalnego dzieła w niezachowanej księdze pt. Kanon.
jest odmianą portretu, nawiązuje do fizycznego podobieństwa modela, chociaż dość mocno je zmienia, przeważnie zniekształca; autor tak ukazuje wybraną osobę, że można ją rozpoznać, jednak jej wygląd zwraca szczególną uwagę, zaciekawia lub rozśmiesza
kierunek w sztuce, który rozwinął się we Francji na pocz. XX w.; odrzucał reguły perspektywy, stosując geometryczne uproszczenie elementów kompozycji
celowo zdeformowany obraz, który możemy zobaczyć jako obraz niezdeformowany np. przez obejrzenie go pod odpowiednim kątem lub przez odbicie w wypukłym lustrze albo przez ściśnięcie lub rozciągnięcie obrazu zdeformowanego
w sztuce: zależność między elementami a całością dzieła określana liczbowo, współgranie poszczególnych części w całości
przedstawienie trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie, tak aby patrzący na rysunek miał wrażenie głębi; także punkt widzenia, z jakiego coś jest przedstawiane lub oceniane
wykorzystanie odpadów technologicznych i surowców wtórnych, przede wszystkim w przemyśle
ustalony stosunek zmniejszania się lub zwiększania rysunku, mapy, modelu w porównaniu z rozmiarami przedmiotu rzeczywistego
pozorne skrócenie przedmiotu wzrastające wraz z oddaleniem, stosowany m.in.: w rysunku w celu osiągnięcia efektu dużej przestrzeni poprzez wrażenie wyraźnego zmniejszania się elementów obiektu w miarę oddalenia
przetwarzanie odpadów, w wyniku którego powstaje materiał wyższej jakości niż wykorzystywany do jego produkcji surowiec
podział na dwie nierówne części, gdy całość tak się ma do większej części jak większa część - do mniejszej
Źródła
encyklopedia.pwn.pl
sjp.p
Linki do e‑materiałów
https://zpe.gov.pl/a/boskie-proporcje–zloty-podzial/DTnOU1Djn
https://zpe.gov.pl/a/upcycling-i-recycling-art–unikatowe-przedmioty-ze-smieci/DI52vcgJX
https://zpe.gov.pl/a/nowa-estetyka-w-sztuce–art-brut-w-tworczosci-jeana-dubuffeta/D7IByVJsY
https://zpe.gov.pl/a/proporcje-symetrie-i-zlota-liczba/DoMOmK5Q2
https://zpe.gov.pl/a/wybrane-dziela-polskiego-malarstwa-wspolczesnego/D16Axxkma
https://zpe.gov.pl/a/karykatura–portret-w-krzywym-zwierciadle/DjHUXOWOH
https://zpe.gov.pl/a/kubizm–kierunek-ktory-zrewolucjonizowal-malarstwo/D120SO47j
https://zpe.gov.pl/b/kazda-epoka-ma-swoj-jezyk–czytanie-dziel-malarstwa/PIHaScXmD
https://zpe.gov.pl/a/sztuka-ludowa–cz-ii-wokol-drewna-i-szkla/DBLBntXRS