technika graficzna polegająca na wytrawieniu rysunku kwasem azotowym na płytce metalowej, najczęściej miedzianej

narzędzie zbudowane z ostrza i uchwytu, używane przez grafików do rycia w linoleum

technika graficzna polegająca na odbijaniu na papierze czystej matrycy bez farby drukarskiej; powstaje w ten sposób relief, czyli wypukłość na kartce, który odwzorowuje wyciętą formę w matrycy

technika drukowania, w której elementami drukującymi są wyryte w matrycy wgłębienia wypełnione farbą

technika drukowania, w której elementami drukującymi są wypukłe fragmenty matrycy, a miejsca wyżłobione pozostają puste

pole, w którym w kadrze komiksowym umieszcza się tekst wypowiadany lub pomyślany przez bohaterów komiksu

(z fr. frottage – pocieranie, tarcie) – jedna z technik graficznych, polegająca na odciskaniu faktury przedmiotów na papier poprzez mocne pocieranie go ołówkiem

kompozycja artystyczna umiejscowiona w konkretnej przestrzeni (w naturze, w przestrzeni galerii, w przestrzeni publicznej itp.); zazwyczaj składa się z wielu elementów, które są ze sobą ściśle powiązane; instalacje często bywają interaktywne, czyli podatne na działanie widza

korzystający z dorobku kilku dziedzin, dyscyplin

w komiksie to najmniejsza część narracji komiksowej w postaci pojedynczego obrazka

technika plastyczna, która polega na komponowaniu obrazu z różnych materiałów, np. kawałków tkanin, drewna, ilustracji gazetowych, reprodukcji, fotografii, a także drobnych przedmiotów codziennego użytku; po przyklejeniu ich na wybrane podłoże (np. płótno, papier)

najczęściej jest to linia określająca kształt, zarys postaci lub przedmiotów; kontur może być gruby i wyrazisty, zróżnicowany, rysowany żywą kreską; kontur w przyrodzie nie występuje

ślad, jaki na płaszczyźnie pozostawia narzędzie rysunkowe, którym posługuje się artysta, kreska nie tylko zależy od rodzaju narzędzia, ale również od rysownika, każdy artysta ma swój styl rysowania, można poznać jego kreskę

technika polegająca na posługiwaniu się rozmytą plamą barwną; służy także do podkolorowania rysunku konturowego, tworzenia światłocienia

jeden z podstawowych elementów formy plastycznej, powstaje na styku form, plam barwnych i światłocieniowych; sama linia może być również formą, jak np. gałęzie drzew, dekoracyjne, kute ze stali ogrodzenia, napisy na szyldach

forma, którą opracowuje artysta grafik, służąca do powielania odbitek;  wykonana jest z różnych materiałów, uzależnionych od techniki graficznej, może to być klocek drzeworytniczy, linoleum, lub płytka miedziana

technika graficzna druku wklęsłego należąca do technik suchych, czyli niewymagających trawienia; matrycą jest miedziana płytka równomiernie opracowana specjalnym dłutkiem, chwiejakiem; rysunek na matrycy wykonuje się za pomocą gładzika i skrobaczki

technika graficzna druku wklęsłego należąca do technik suchych, czyli niewymagających trawienia; matrycą jest miedziana płytka, na której żłobi się rysunek za pomocą stalowych rylców

technika graficzna wgłębna, trawiona, także nazwa odbitki wykonanej w tej technice

technika odbijania, która umożliwia stworzenie tylko jednej odbitki graficznej

podstawowymi narzędziami, a zarazem technikami rysunkowymi są ołówek, węgiel, sepia i sangwina, oraz kredki, piórko, patyk i tusze, pędzle i farby (tzw. suchy pędzel), gumka, kreda a także palce; narzędziem rysunkowym może być wszystko, co pozostawia ślad na powierzchni

wyraz lub ciąg wyrazów naśladujących swym brzmieniem dźwięki naturalne

wykonana z tektury oprawa ryciny, fotografii, rysunku, które umieszcza się między dwiema kartkami – spodnią (pełną) i wierzchnią z wyciętym okienkiem

to zastąpienie słowa elementem graficznym, np.: znaki drogowe

kopia utworu (lub jego części) wraz z przypisaniem sobie prawa do autorstwa poprzez ukrycie pochodzenia splagiatowanego dzieła i jego właściwego autora

artystyczny gatunek grafiki użytkowej, spełniający funkcje m.in.: informacyjną i reklamową

twarz widziana z boku, a także jej wizerunek w sztuce.

narzędzie najczęściej z tworzywa sztucznego, służy do przeciskania farby przez odkryte oczka formy drukowej na zadrukowywane podłoże

odwrotna, lewa strona czegoś, np. haftu, obrazu

kompozycja na płaszczyźnie, utworzona poprzez rysowanie na powierzchni różnorodnych kresek, które tworzą kontury postaci lub przedmiotów, albo też  walorowe przejścia, przy użyciu odpowiednich narzędzi; rysunek jest także działem sztuk plastycznych

miękka, czerwono‑brązowa kredka używana do szkicowania lub rysowania, może mieć również formę akwareli, tuszy; rysunek wykonany sangwiną i technika plastyczna ją wykorzystująca również noszą tę nazwę

zmniejszanie rozmiarów obiektów w miarę ich oddalania, w celu oddania trójwymiarowości na dwuwymiarowej płaszczyźnie

gruntowanie poznawać, badać coś

wnikliwe przedstawienie studiowanego obiektu zjawiska w oparciu o pogłębioną obserwację, często poprzedzone szkicami

technika graficzna druku wklęsłego należąca do technik suchych, czyli niewymagających trawienia; matrycą jest miedziana płytka, na której wykonuje się rysunek za pomocą ostrego narzędzia – stalowej igły

szybki rysunek, zwykle z natury, będący notatką z postrzeganych zjawisk lub zapis poszczególnych etapów koncepcji artystycznych; służy doskonaleniu techniki i umiejętności obserwacji artysty

ogólny rozkład świateł i cieni w dziele plastycznym

to środki plastyczne, którymi  posługuje się artysta, tworząc swoją pracę, należą do nich: kompozycja, linia, perspektywa, barwa, kontur, światłocień, kreska, plama, walor, faktura

druki wielokartkowe wykorzystywane w różnych dziedzinach

to konwencjonalne znaki umieszczane w narracji komiksowej i pozwalające w umowny sposób, w graficznej formie przekazać czytelnikowi dodatkowe informacje m.in. na temat stanów psychicznych postaci; na przykład gniew symbolizują błyskawice, a zamroczenie – gwiazdki unoszące się wokół głowy itd.