(z łac. aquaeductus – wodociąg, od aqua – woda, ductus – prowadzenie, od ducere – wodzić, prowadzić) wodociąg zaopatrujący miasto w wodę z górskich źródeł

element architektoniczny składający się z dwóch podpór (kolumn, słupów, filarów), które zostały połączone u góry łukiem; występuje w architekturze pojedynczo, jak i w rzędzie, tworząc istotny składnik budowli

luksusowy budynek mieszkalny, położony w prestiżowym miejscu; portiernia i obsługa przypominają hotel

specjalista w dziedzinie projektowania i wznoszenia budowli

sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli

ścianka, balustrada, rząd sterczyn ponad gzymsem wieńczącym fasadę

kształt przestrzenny w architekturze i rzeźbie

nieruchome, trwale połączone z gruntem dzieło rąk ludzkich; każdy obiekt budowlany (na przykład most, zapora, droga, kanał) nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury

obiekt, które są powiązany z gruntem; ze względu na przeznaczenie mogą być nimi budynki zarówno mieszkalne jak i niemieszkalne – przemysłowe, handlowe, biurowe, związane z kulturą, religią, oświatą

zewnętrzna powierzchnia ścian budynku ze wszystkimi jej elementami

najbardziej dekoracyjna i efektowna elewacja budynku

1. w architekturze starożytnej : środkowa część belkowania 
2. ornament w postaci poziomego pasa, zdobiący np. ściany, ale też i naczynia

poziomo biegnący profilowany występ ściany, chroniący ścianę budynku przed deszczem - dlatego zwykle znajduje się na szczycie budynku, ale może także oddzielać kondygnacje budynku

kolumna rzeźbiona na kształt kobiety, podtrzymująca strop budynku

pionowa, dekoracyjna podpora architektoniczna o przekroju kolistym lub wielokątnym, składająca się z bazy, trzonu i głowicy lub tylko z trzonu i głowicy; historia kolumny sięga czasów starożytnych i jest stosowana w architekturze do dziś

rząd lub kilka rzędów kolumn pełniących funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną

piętro/poziom w budynku; ilość kondygnacji jest liczona od parteru do poddasza

układ elementów (także niewidocznych) budynku oraz technika ich połączenia; musi zapewnić trwałość i funkcjonalność

osoba wspierająca rozwój sztuki

technika malarska; polega na układaniu wzoru z drobnych, różnego kształtu barwnych kamieni, szkła i ceramiki na odpowiednio przygotowanym podłożu, np.: świeżej zaprawie wapiennej lub cemencie.

motyw zdobniczy stosowany w architekturze i innych sztukach plastycznych, może występować w formie pasów (o układzie ciągłym lub rytmicznym), wypełniać określone pola (symetrycznie lub asymetrycznie) albo pokrywać jednolicie całą powierzchnię.

pogrubienie ściany w formie płaskiego filara dostawionego do ściany, z bazą, trzonem i głowicą; wzmacnia ścianę oraz dodatkowo dzieli ją na mniejsze powierzchnie,  element zdobniczy

wchodzi w skład projektu architektoniczno‑budowlanego, wraz z rysunkami technicznymi, określeniem materiałów oraz opisem, zawierającym wszelkie niezbędne szczegóły do właściwej realizacji projektu budowli

ozdobne obramienie otworu wejściowego, na które składają się elementy architektoniczne i rzeźbiarskie

(od porta – brama) frontowa część budynku z rzędem lub rzędami kolumn, wspierająca dach przed głównym wejściem

inaczej: odrodzenie (fr. renaissance „odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk”

w sztuce – cechy charakterystyczne dla danego okresu czasu; w przeciwieństwie do epoki, style powracają i bywają modyfikowane

plan miasta wykazujący regularność układu przestrzennego poszczególnych elementów zabudowy; ulice proste, równoległe i prostopadłe względem siebie, krzyżują się pod kątem prostym

termin na określenie różnych dziedzin twórczości artystycznej odbieranych wzrokowo; obejmuje architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne, a także nowe zjawiska w sztuce, np. instalacje, performance

mający trzy wymiary: długość, szerokość i wysokość

dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli

obiekt lub przedmiot mający szczególną wartość ze względu na wiek lub walory estetyczne